مقایسه اثر ایزو‌فلوران و سووفلوران بر لرز پس از بیهوشی عمومی

سابقه و هدف: لرز یکی از عوارض ناخواسته پس از بیهوشی است که می‌تواند مصرف اکسیژن را بالا برد و به تبع آن، عوارضی ایجاد کند. این مسأله، در افرادی که سابقه بیماریهای زمینه‌ای مثل بیماریهای قلبی و تنفسی دارند، بیشتر حایز اهمیت است. استفاده از گازهای جدید بیهوش‌کننده، با توجه به خواص مفید بیشتر و عوارض کمتر رو به گسترش است. انجام مطالعه روی عوارض این گازها، ما را در استفاده بهتر از آنها کمک می‌کند. این مطالعه با هدف مقایسه اثر ایزوفلوران و سووفلوران بر لرز پس از بیهوشی انجام شد. مواد و روش‌ها: در یک کارآزمایی بالینی دو سو بی‌خبر تصادفی‌شده، 100 بیمار 18 تا 65 سال پس از رعایت معیارهای ورود و خروج، در دو گروه (هر گروه 50 نفر) تقسیم شدند و تحت جراحی الکتیو ارتوپدی اندام تحتانی قرار گرفتند. وقوع لرز پس از عمل و شدت آن بررسی گردید و از صفر تا سه درجه‌بندی شد. یافته‌ها با آزمونهای تی و مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند. مقدار p کمتر از 05/0 معنی‌دار تلقی شد. یافته‌ها: دو گروه از نظر سن، جنس و مدت بیهوشی اختلاف معنی‌داری نداشتند. فراوانی لرز و شدت آن، پس از بیهوشی با این دو گاز اختلاف معنی‌داری نداشت. نتیجه‌گیری: در بیماران بزرگسال تحت اعمال جراحی الکتیو ارتوپدی در اندام تحتانی، دو گاز ایزوفلوران و سووفلوران، از نظر شیوع لرز پس از عمل تفاوتی با هم ندارند